Week 27 nog 20 weken voor vertrek

Een week van telefoontje en mailtjes, alle opties die van alle kanten worden aangedragen uitzoeken, past het bij Kay? Is er plek? Hoe gaat het vervoer geregeld worden? Etc etc 

want dan ineens zit Kay thuis. Het moment dat we Kay vorige week vertelde wat de uitkomst was van de opnieuw uitgevoerde onderzoeken en hem daarbij zeiden dat hij vanaf nu niet meer naar school hoefde en we ons hard gaan maken om hem na de vakantie iig tot aan de reis op een fijne plek te laten zijn en niet naar school, je zag de last van hem afvallen, letterlijk en figuurlijk.
Eindelijk mocht hij alles loslaten en mag hij gaan uitrusten, bijkomen van zon 7 tot 10 jaar in een systeem te hebben moeten functioneren wat totaal niet aansloot bij hem. Gelukkig wisten wij dit al net zo lang en konden we hem steunen en helpen hierin en zijn we nu eindelijk op het punt waar ik jaren geleden graag op had willen zijn. 
Maar terugkijken heeft geen nut, we gaan vooruit en hopelijk mag hij naar een super toffe plek, waar hij lekker bezig kan zijn met dingen die hij interessant vindt.

Elke hulpverlener die we spreken over onze reis juicht het enorm toe, en begrijpen waarom we deze reis gaan maken. 
 

Sterre is deze week begonnen met paardrijden, dat wilde ze al zo ontzetten lang. Samen met een vriendinnetje. 

Dus ook het regelen van de reis gaat gestaag verder.

Druk met het in orde maken van de aanhanger zodat we die in de zomervakantie al kunnen gebruiken. 
 

Frustratie bij de ikea, niet alles aanwezig em dan is er eens storing en werkt je kado bon niet, dus zonder spullen naar huis, maar de kids wel blij met hun vegan ijsco.

Vandaag alle laatste beplating uit de bus gesloopt een een paar kilo zand eruit geveegd. Zodat volgend weekend in het thema roest behandelen staat. 
 

Ook het eerste kruidenrekje is gemaakt, super gelukt als zeg ik het zelf, op naar de volgende rekjes. 
 

En even lekker samen op pad geweest, en extra genoten van een heerlijke kuffel van nichtje sarah die we tegen kwamen.