Week 4 in India

2 februari 2024 - Puducherry, India

We zijn weer een week verder. Waar ik in Nederland altijd vind dat de tijd zo snel gaat, gaat de tijd hier langzaam op dit moment.

Ik wilde niet na 1 week al Sadhana verlaten, omdat alles tijd nodig heeft om te wennen wilde ik het die tijd ook geven, maar het was pittig, vooral het eind. Birk werd ziek, hij had een teek gehad de week ervoor en nu kreeg hij koorts en bulten achter zijn oor, dus zijn we op donderdag naar het ziekenhuis geweest. De begeleiding vanuit Sadhana is dan erg fijn, ze regelen een riksja en er gaat iemand met je mee. 
Bij de dokter kregen we een bloedtest en werd denque uitgesloten, ook van lyme en schrubtyfus was (nog) geen sprake. Hij kreeg een antibiotica kuur voor 5 dagen (bleek na 2 dagen dat ze maar voor 2 dagen drank hadden meegegeven, dus moesten we nog nieuwe regelen. Waarbij ik wederom veel hulp aangeboden kreeg van andere vrijwilligers, wat heel fijn en welkom was) Helaas werkte de antibiotica niet en werd zijn koorts alleen maar erger, ook kreeg hij er uitslag bij. 

Op maandag zijn we naar een guesthouse gegaan na twee weken Sadhana en meteen door naar het ziekenhuis, daar wilde ze weer bloedprikken, maar dat wilde ik niet. We werden doorgestuurd naar de kinderarts een uurtje later. De kinderarts gaf aan dat het een infectie was die geen kwaad kon en schreef andere antibiotica voor. Deze werkte diezelfde dag nog en twee dagen verder is zijn gezicht weer uitslag vrij. Zijn benen nog niet helemaal hopelijk trekt dat nog bij en ook zijn bulten achter zijn oor zijn minder aan het worden. 
Birk is weer actiever en helaas brengt dat ook weer het pittige gedrag met zich mee, onze bovenburen zullen blij zijn als we morgen naar een ander hotel gaan denk ik, want Birk kan flink wat geluid produceren. We weten met zijn alleen waarom hij dit gedrag laat zien, hij kan zijn emoties nog niet anders vormgeven. De emoties van boosheid en verdriet. Boos omdat alles anders is en nieuw is en verdriet omdat hij alles en iedereen van thuis zo hard mist. 

Zijn gedrag maakt mij dan onzeker, heb ik wel de goede keus gemaakt hem uit zijn vaste leven te halen om deze reis te ondernemen. Birk vaart namelijk zo goed op structuur en duidelijkheid en die is hier niet. Hij vond altijd al nieuwe dingen spannend en niet leuk, tot hij ervaart dat het toch leuk is, maar die ervaring is hier een stuk minder. Al zijn er zeker momenten waar hij enorm van geniet en dan zie je hem zo groeien.
Al met al ben ik wel blij deze reis gemaakt te hebben, maar makkelijk en altijd leuk is het zeker niet geweest. Vele leermomenten komen hieruit voort die we mee nemen naar huis.

Sterre is blij met onze verhuis naar het guesthouse met eigen keuken, ze geniet van koken en met zijn allen genieten van een eigen plekje en geen vaste staande momenten (hoe tegendraads dat nu ook klinkt met wat ik hierboven over Birk schreef) We bepalen nu zelf wat we wanneer doen en wat we eten. De vrijheid maakt het geheel makkelijker (en soms ook moeilijker)

Ook in India kan je tegenwoordig eten laten thuisbezorgen en dat hebben we dan ook al een paar keer gedaan. 

We hebben een paar uitstapjes ondernomen, kleren shoppen en muziek instrumenten shoppen. Tussen door vermaken de kinderen zich met hutten bouwen, gezeldschapsspelletjes en schermtijd. Het voelt nu wel even als tijd uitzitten. Morgen gaan we naar een hotel met zwembad dus dan is er wat meer bezigheid voor de kids. 

Terwijl ik dit allemaal type hadden we een pittige ochtend achter de rug die vervolgens uit zich zelf omvormt tot een fijne ochtend, waarbij Birk zelf zijn warme melk gaat maken (zelf het lastige fornuis aankrijgt en super trots en blij is), een ochtend waarbij we heerlijk samen hebben ontbeten en ze nu hutten aan het bouwen zijn en creatieve spelletjes bedenken. Genieten is dat voor ons allemaal. Sterre is hier een goede hulp bij, soms lukt het haar ook echt niet om rustig te blijven, maar als het haar wel lukt probeert ze ook van alles uit om het samen met Birk gezellig te maken. En vaak werkt dat heel goed.

Nog 1 verslagje te gaan en duimen jullie allemaal mee dat ze volgende week niet gaan staken bij de luchthavens in Duitsland. 

De foto's van de afgelopen 2 weken staan ook weer online.

Foto’s

3 Reacties

  1. Majory:
    2 februari 2024
    Wat een mooi, eerlijk verhaal.
    Jullie hebben een mooie ervaring zo samen. Niet altijd even makkelijk maar wel gedaan!
  2. Marielle Reniers:
    2 februari 2024
    Nou idd tis weer een mooi avontuur wat we met ijn allen zijn aangegaan.
  3. Co Dreef:
    2 februari 2024
    Lief en moeilijk tegelijkertijd. Zieke Birk, en zoeken naar leuke activiteiten. Fijn dat Birk weer opknapte van dat andere antibioticum. Lief zoals Sterre ook haar broertje helpt iets gezelligs te doen. Marielle, soms best moe van al dat zorgen en regelen, doet haar best er ook nog van te genieten. Van harte een goede thuisreis toegewenst. Uiteraard nog eerst wat India opsnuiven. En dan samen weer met Wouter verder kijken. Veel liefs!

Jouw reactie