Week 26

Nadat we gisteren bij een lekker restaurantje in de midle of nowhere na 18 km gravel gegeten en vooral heerlijk geslapen hebben, vervolgde we dezelfde weg verder. Nog 30 km gravel te gaan, maar dit stuk was nog wat slechter dan de eerste 18 km. Veel gaten en stenen. 
ik denk dat we er minimaal 3 uur over gereden hebben. Onderweg kwam er een busje naast ons rijden en begon een praatje. Hij vond het geweldig dat we met een niet Albanese bus deze route op ons gemakje afreden. De albanese bussen hebben iets meer ruimte onder de auto en kunnen daardoor ietsje harder doorrijden. Maar dat praatje zo onderweg dat is dus waarom wij Albanie zo leuk vinden.

Na een lange dag in de auto en zon 80 km gereden kwamen we bij een verlaten camping. Nadat we besloten hadden hier wel te overnachten omdat de plek zo mooi was kwamen de eigenaren aan. Het bleek open te zijn en ook ging ze voor ons koken en hoefde we dus niet op pad voor een restaurant. 
Heel blij met google translate om toch een soort van gesprekje te hebben met de vrouw des huizes. Leuk is dat.

Nog een bijzonder ding hier is dat het regent uit de bomen, de bomen staan hier omringt in water en nemen dus, denken we, te veel water op wat ze via hun bladeren weer laten vallen. 

Een mooie rit naar Kukes gereden, de natuur is hier prachtig. 
Bij Kukes hadden we alles op loopafstand, autowasserij, winkel, pin automaat en het ziekenhuis. Wel zo handig want Birk was van het duikelrek gevallen en had twee hechtingen nodig. 
 

We hebben besloten om toch een stukje met de boot te gaan, tickets geboek en op naar Fierze. Even wat minder auto rijden, extra  genieten van de natuur vanaf het water. 
 

De boottocht van Fierze naar Komani was mooi, maar wel lang hetzelfde uitzicht. We hebben ons prima vermaakt met wat Nerderlandse mensen op de boot, een paar uurtjes kletsen over elkaars reizen en leven doodt de tijd prima. 
 

Na aankomst kwamen we via onze eerste echte slechte asfalt (althans dat was het ooit geweest) weg bij een prachtplekje. Een restaurant waar je ook gratis kan overnachten. Er waren katten, kitten, konijntje, schildpad, kip met kuikens en paardjes. Genoeg te doen voor de kinderen dus. Ook de aankleding van het terras was heerlijk, terasjes overal, hangstoel, hangmatje, waterput en heel veel groen. 
Je merkt wel dat we vanaf hier weer in het wat duurdere/toeristischere stukje komen, dat merken we aan de prijzen van het uit eten die iets omhoog gaan. Maar nog steeds zeer goed te betalen en heerlijk eten.

De volgende ochtend kregen we nog een ontbijtje aangeboden, waarna we verder zijn gereden naar een heuse echte camping. Niet helemaal ons ding, zelfs de camping gasten zeiden nog geen goedendag tegen je.

We kozen deze camping vanwege de wasmachine, maar vooral voor het zwembad. Het is namelijk zon 34 graden overdag en dan is een duik in het zwembad wel erg welkom. De camping is wel echt prachtig aangelegd en enorm sfeervol. Overal groen en bloemen en prachtig vorm gegeven. 

Genoten van onze laatste keer uit eten en onze laatste avond in Albanie afgeloten met een klein bezoekje aan de kermis. 
 

We gaan hier zeker terug komen, iig Wouter en ik samen om de regio Valbone en Theth nog te ontdekken. Dit zijn vooral heel veel wandelingen naar prachtige plekjes. Aangezien onze kids niet zo van de wandel zijn en daarbij het nu 34 graden zagen we dat voor nu niet zitten om een eind te gaan lopen. We hebben op deze manier ook een mooie bestemming als we een keer samen een weekje weg zouden kunnen. 
 

Vandaag zijn we aangekomen in Montenegro, nadat we in Albanie absurd veel luxe boodschappen, in de grootste winkel die we ooit gezien hadden in Albanie, gedaan hadden. En daarna het laatste Lek besteedt aan diesel.